نخ بخیه جذبی

نخ بخیه جذبی و کاربردهای آن

نخ بخیه بطورکلی قابل جذب یا غیر قابل جذب هستند. بخیه های قابل جذب در طول زمان توسط بدن تجزیه شده و در نهایت به طور کامل از بین می‌روند. برخی از مواد مورد استفاده برای ساخت نخ بخیه جذبی از محصولات حیوانی به دست می‌آید که به طور خاص پردازش شده‌اند.

بخیه های قابل جذب دیگر از مواد پلیمری مصنوعی مانند پلی لاکتیک اسید (ویکریل)، پلی گلیکولیک اسید (دکسون)، پلی گلیکونات (ماکسون) و پلی دیوکسانون (PDS) ساخته می‌شوند.

در حال حاضر دندانپزشکان و جراحان دهان، جراحان پلاستیک، متخصصین زنان و زایمان، متخصصان ارولوژی و حتی دامپزشکان از بخیه‌ برای بستن زخم‌ ها، بریدگی ‌ها و برش ‌های جراحی استفاده می‌کنند.

بسیاری از پزشکان اکنون بخیه های قابل تجزیه (که به آن نخ بخیه جذبی نیز می‌گویند) را ترجیح می‌دهند. نکته مهم در مورد بخیه های جذبی این است که می‌توان  آنها برای زخم های داخلی یا خارجی استفاده کرد.

نخ بخیه جذبی در واقع با بهبود زخم تجزیه می‌شود. در هفته دوم یا سوم بهبودی، استحکام کششی بخیه قابل جذب شروع به از بین رفتن می‌کند. در عرض سه ماه، پوست به طور کامل بخیه ها را جذب خواهد کرد.

بخیه ‌های جراحی قابل جذب برای نگه‌ داشتن بافت‌ ها و اتصال به رگ ‌های خونی استفاده می‌شوند و همچنین با توجه به ویژگی‌ های نخ و سوزن به روش‌ های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

قیمت نخ بخیه جذبی

نخ بخیه جذبی یکی از انواع نخ بخیه موجود در بازار است که پزشکان و بیماران آنها را برای بستن زخم ها ترجیح می‌دهند. این نخ ها پس از بهبودی نیازی به کشیدن ندارند و خودبخود جذب می‌شوند بنابراین درد و ناراحتی کمتری برای بیمار ایجاد می‌کنند.

قیمت نخ بخیه جذبی به برند و کیفیت نخ بخیه بستگی دارد و شما می‌توانید برای اطلاع از لیست قیمت انواع آنها با فروشگاه لوازم پزشکی درمارز تماس حاصل نمایید.

نخ بخیه جذبی چیست؟

پزشکان معمولاً زخم های داخلی را با یک بخیه قابل جذب بخیه می‌زنند و سپس از بخیه غیر قابل جذب برای کاربردهای بیرونی استفاده می‌کنند. آنزیم هایی که به طور طبیعی در بافت ها وجود دارند، الیاف نخ بخیه جذبی را تجزیه می‌کنند. بخیه های قابل جذب در ابتدا بسیار قوی هستند، اما به سرعت در یک بازه زمانی طی روند بهبود زخم تخریب می‌شوند.

نخ بخیه جذبی اغلب به این دلیل انتخاب می‌شود که از کار اضافه جلوگیری کند و پس از بهبودی نیازی به برداشتن ندارند. از نظر تئوری، نخ بخیه قابل جذب در عرض 60 روز استحکام کششی اولیه خود را از دست می‌دهد. با این حال در برخی از موارد چندین ماه طول می‌کشد تا به طور کامل ناپدید شود.

انواع نخ بخیه جذبی

بخیه های قابل جذب می‌توانند تک رشته یا چند رشته ای بافته شده باشند. آنها می‌توانند از الیاف طبیعی یا مصنوعی ساخته شوند. چهار نوع نخ بخیه جذبی رایج به شرح زیر است:

• کات گوت

بخیه های کات گوت از مواد طبیعی تهیه می‌شوند و تک رشته ای هستند. بیشترین کاربرد آنها در جراحی های زنان مانند سزارین است.

• پلی ‌گلکاپرون (MONOCRYL)

نخ‌ بخیه پلی ‌گلکاپرون از رشته‌ های مصنوعی منفرد تولید می‌شود. جراحان عمدتاً از این نوع بخیه های قابل جذب برای ترمیم بافت های نرم و به حداقل رساندن جای زخم استفاده می‌کنند.

• پلی گلاکتین (ویکریل)

ویکریل یک نخ بخیه چند رشته ای بافته شده از مواد مصنوعی است. نخ بخیه جذبی ویکریل یک انتخاب عالی برای ترمیم زخم های دست یا صورت است.

• پلی دیوکسانون (PDS)

نخ های تک رشته ای PDS از پلی دیوکسانون، یک ماده مصنوعی ساخته شده‌اند. این نوع بخیه های قابل جذب اغلب در جراحی شکم و جراحی قلب کودکان استفاده می‌شود.

مدت ترمیم نخ بخیه جذبی

بخیه جذبی عموماً در عرض 1 تا 3 هفته بیشتر استحکام کششی خود را از دست می‌دهد و در عرض 3 ماه کاملاً جذب می‌شود. قبلاً بخیه های قابل جذب فقط برای بخیه های عمیق استفاده می‌شدند.

با این حال، اخیراً استفاده از بخیه های قابل جذب برای بستن زخم های موجود در پوست بزرگسالان و کودکان رواج یافته است. از مزایای بخیه های قابل جذب می‌توان به حذف ویزیت بعدی برای برداشتن بخیه های بیمار و احتمال کاهش جای زخم یا اسکار و عفونت اشاره کرد.

رنگ نخ بخیه جذبی

همانطور که گفته شد انواع مختلفی نخ بخیه جذبی وجود دارد که از نظر رنگ نیز متفاوت هستند. نخ های بخیه جذبی معمولاً به رنگ روشن یا سفید هستند و شما فقط انتهای آنها را که از پوست بیرون زده شده مشاهده می‌کنید. اما رنگ های آبی، کرمی و کاراملی نیز برای رنگ نخ بخیه جذبی مشاهده می‌شود.

آیا بخیه جذبی نیاز به کشیدن دارد؟

مواد موجود در نخ بخیه جذبی این مزیت را دارند که استحکام کششی کافی برای بسته شدن زخم ایجاد می‌کنند، در حالی که در طول زمان تجزیه می‌شوند. این خاصیت وجود جسم خارجی در زخم را به حداقل می‌رساند و در نتیجه خطر عفونت را کاهش می‌دهد.

به طور کلی، بخیه های قابل جذب پاسخ التهابی بیشتری نسبت به نخ های غیرقابل جذب ایجاد می‌کنند، اما نیازی به برداشتن یا کشیدن ندارند و در نتیجه ترومای اضافی زخم را به حداقل می‌رساند.

بخیه های جذبی راه مناسبی برای بستن زخم ها و برش ها هستند. برخلاف بخیه های معمولی که نیاز به برداشتن دارند، بدن شما بخیه های جذبی را جذب می‌کند تا نیازی به برداشتن آنها نباشد. بخیه های قابل جذب استاندارد و بسیار ایمن هستند و مهمترین مزیت آنها این است که بیمار پس از بهبودی درد بیشتری را جهت کشیدن بخیه ها تحمل نمی‌کند.

بیرون زدن نخ بخیه جذبی

نخ بخیه های جذبی معمولاً به رنگ شفاف یا سفید هستند و شما فقط آنها را به شکل بیرون زدن انتهای نخ بخیه جذبی از لبه های زخم مشاهده می‌کنید. مدت زمانی که طول می‌کشد تا بخیه های قابل جذب ناپدید شوند، متفاوت است.

اکثر آنها باید در عرض یک یا دو هفته شروع به حل شدن یا ریزش کنند، اگرچه ممکن است چند هفته طول بکشد تا کاملاً ناپدید شوند. شما هرگز نباید آنها را بدون مشورت با پزشک از پوست خارج کنید. معمولاً نیازی به حذف آنها نیست زیرا پس از مدتی خود به خود ناپدید می‌شوند.

سوالات متداول خرید نخ بخیه جذبی